dinsdag 2 mei 2017

Uit de kast (LIX): Christina Guirlande

Deze keer pakte ik, terwijl ik met gesloten ogen voor de bundelkast stond, Sporen in een holle weg – Nieuwe en ongebundelde gedichten van Christina Guirlande (Uitgeverij Het Punt, Dendermonde, 2016) van een plank. Daaruit bladerde ik met nog steeds de ogen toe bladzijde 50 tevoorschijn, met daarop Dromend meisje:

Zit ze gevangen in een onbewoond moment,
of tilt ze iets, te zwaar voor kinderhanden?
Wie naar haar kijkt tracht tevergeefs
te denken wat zij denkt,
te horen hoe ze lacht en of ze zo
nog lang zal zitten zwijgen.

Misschien wacht ze op wolken
en een wens er middenin, of zoekt ze
woorden voor een ongekend verhaal
in broze kindertaal, verloor ze
plots de tel, of houdt ze doodgewoon

een pauze in haar spel?